مقایسه ی خود واقعی، خود ایده آل و خود بایسته در نوجوانان با و بدون سابقه ی کیفری

مقدمه: نوجوانان بنا به دلایل متعدد به عنوان یکی از اقشار آسیب‌پذیر جامعه در معرض ابتلا به انوع عوارض و آسیب‌های اجتماعی هستند. این مطالعه با هدف مقایسه‌ی بین خود واقعی، خود ایده‌آل و خود بایسته در نوجوانان با و بدون سابقه‌ی کیفری شهر اصفهان انجام شد. روش‌ کار: در این مطالعه‌ی مقطعی در سال 1391، 79 نفر از افراد 18-15 ساله‌ی مرکز اصلاح و تربیت و 120 نفر از دانش‌آموزان بدون سابقه‌ی کیفری مشغول به تحصیل در دبیرستان‌های اصفهان بودند که از نظر سن با گروه اول همسان‌سازی شده بودند، مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌های اطلاعات جمعیت‌شناختی و 27 سئوالی خودگسستگی بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هایآنکووا، آنووا، مجذور خی و تی مستقل تحلیل شدند. یافته‌ ها: در گروه بزهکار میانگین و انحراف معیار نمره‌ی خود واقعی 82/13±08/63، خود ایده‌آل 34/15±97/80، خود بایسته 14/14±77، تفاوت خود واقعی و ایده‌آل 17/18± 89/17-، تفاوت خودواقعی و بایسته 09/17± 92/13- و در نوجوانان بدون سابقه، نمره‌ی خود واقعی 33/9±63/73، خود ایده‌آل 69/14±35/79، خود بایسته 56/15±07/75، تفاوت خود واقعی و ایده‌آل 17/15± 07/6- و تفاوت خود واقعی و بایسته 33/16± 31/1-بود. میانگین نمره‌ی خود واقعی در گروه بدون سابقه به طور معنی‌داری بالاتر بود(001/0>P) اما اختلاف میانگین نمره‌ی خود بایسته (36/0=P) و خود ایده‌آل (45/0=P) در دو گروه معنی‌دار نبود. نتیجه‌ گیری: نمره‌ی خود واقعی در نوجوانان با سابقه‌ی کیفری کمتر از نوجوانان بدون سابقه ارزیابی گردید لذا برنامه‌ریزان آموزشی و اولیای مدارس بایستی رویکرد آموزشی متناسبی با توجه به خود واقعی برای حفاظت از نوجوانان در برابر رفتار بزهکارانه اتخاذ نمایند.